ما آدم ها از واقعیت فرار می کنیم. از مردن، از مریضی، از گرفتاری، از مشکلات. همش می گیم مرگ خوبه ولی برای همسایه!
خیلی وقت ها خودمونو می زنیم به اون راه تا واقعیت رو نشنویم، خیلی وقتها هم لج می کنیم و انگشت می کنیم تو گوشمون تا صدای حقیقت رو نشنویم.
قرآن میگه: یَجْعَلُونَ أَصابِعَهُمْ فی آذانِهِمْ (انگشت هایشان را در گوش هایشان می گذارند) (بخشی از آیه
( 19 بقره)
چگونه مى‌توان باور داشت که با وجود علی (ع) در درون منزل، همسر او براى باز کردن در خانه برود! چرا خود علی (ع) براى بازکردن در نرفت؟
نقد و بررسی:
أوّلاً: آن چه که از برخى از روایات استفاده مىشود: حضرت فاطمه سلام الله علیها نزدیک در ورودى منزل نشسته بود و با دیدن عمر و همراهان وى، در را به روى آنان بست.
مرحوم عیاشى در تفسیر، شیخ مفید در الإختصاص و... نوشته‌اند:
قال: قال عمر قوموا بنا إلیه فقام أبو بکر وعمر وعثمان وخالد بن الولید و المغیرة بن شعبة وأبو عبیدة بن الجراح وسالم مولى أبی حذیفة وقنفذ وقمت معهم فلما انتهینا إلى الباب فرأتهم فاطمة صلوات الله علیها أغلقت الباب فی وجوههم وهی لا تشک أن لا یدخل علیها إلا باذنها، فضرب عمر الباب برجله فکسره، وکان من سعف، ثم دخلوا فأخرجوا علیا ( علیه السلام ) ملببا....
با وجود تمام نصوص و عبارات صریحی که در متون تاریخی ذکر گردیده و همچون روز روشن است که قاتل امام حسین علیه السّلام چه کسی است؛اما با این وجود همچنان برخی افراد در سایت ها و کتاب های خود در صدد عوام فریبی و سم پاشی بر آمده و این جمله از امام حسین علیه السلام در کتاب ارشاد شیخ مفید رحمه الله علیه را خطاب به شیعیان آن حضرت دانسته و به این وسیله آنها را قاتلان واقعی آن حضرت معرفی نموده اند.
چرا اهل تسنن برای نماز از مهر استفاده نمی کنند لکن شیعه استفاده می کند؟
مهر درسجده موضوعیت ندارد وبه هنگام سجده نماز، باید بر خاک یا سایر اجزاى زمین سجده کرد یا بر چیزهایى که از زمین مىروید، مانند برگ و چوب درختان و تمام گیاهان (به استثناى آنچه خوردنى یا پوشیدنى است) . بنابراین سجده کردن بر فرش جایز نیست وخاک بر همه چیز جهتسجده کردن ترجیح دارد،لذا براى آسان شدن کار،بسیارى از شیعیان قطعهاى از خاک تمیز را که قالب گیرى شده با خود همراه دارند که نام آن را مهر مىنهند و بر آن سجده مىکنند که هم پاک است و هم خاک. بنابراین, مهر همان خاک است که به صورت تراکم درآمده است. سجده بر خاک امری معمول از زمان پیامبر(ص) بوده است و سجده بر خاک مخصوص یعنی بر تربت سیدالشهدا(ع) مورد عمل و تأکید امامان معصوم چون حضرت صادق(ع) بوده است.
۱۱ معجزه بعد از عاشورا
معتبرترین کتاب ها، احادیث و روایات معجزه هایی را از سالار شهیدان کربلا منعکس کرده اند تا حجت بر آنانیکه راه انکار را بر واقعه کربلا پیش گرفته اند به یقین تاریخی ترین حادثه عالم خلقت پی ببرند. معجزاتی که حتی در کتاب اهل سنت هم به آن اشاره شده است.
گریه همانند خنده یکى از نعمتهاى بزرگ الهى به انسان است. حضرت علىعلیه السلام مىفرماید: «بکاء العیون و خشیة القلوب من رحمة الله تعالى ذکره فاذا وجدتموها فاغتنموا الدعاء (1) ؛ گریه چشمها و خشیت قلبها ناشى از رحمت الهى است، پس هر وقت آن را یافتید، دعا کردن را غنیمتشمارید.»
قرآن، هزار و اندی سال قبل از نیوتن از جاذبه ی زمین خبرداده است:
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿۲۵﴾ « زمین را جذب کننده آفریدیم.» مرسلات/ 25
در دهها تفسیر که پیش از ولادت نیوتن نوشته شده، تصریح گردیده، که (کِفات) به معنای جذب کردن است.
2. حرکت انتقالی زمین [ گردش زمین به دور خورشید]
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ ﴿۸۸﴾
قرآن در حدود هزار سال پیش از گالیله که با نظر خود زمین را از مرکزیت جهان هستی در آورد به صراحت گفته است: « به کوهها نگاه می کنی، خیال می کنی که در یک جا ایستاده اند، د رحالیکه مانند ابرها درحرکتند.» نمل/ 88
وقتی که سخن از برگزاری جشن یا شادمانی به مناسبت آغاز امامت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و بیعت با ایشان می‌شود. برخی می پرسند: معنای این کار چیست؟ مگر در عصر امامان شیعه چنین رسمی بوده است که امامی شهید شده و روز بعد، برای امامت فرزندش شادمان باشند؟
پرسش دیگر این که آیا این درست است که عده‌ای قصد دارند با طرح جشن نهم ربیع به عنوان آغاز امامت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) با برنامه‌های دیگر در چنین روزی مقابله کنند؟ و اصولا بیعت با امام یعنی چه و چه ثمره‌ای دارد؟ این‌ها پرسش‌هایی است که می‌خواهیم نگاه قائم مقام بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را در این‌باره بدانیم:
تاریخچه ی ریش گذاشتن
اشاره
وقتی تاریخ ریش گذاشتن بررسی می شود، یک نوع افراط و تفریط در آن بوده به طوری که عده ا ی ریش خود را آنقدر بلند می کردند که به زمین کشیده می شده و افرادی را اسیر جمع آوری آن از زیر دست و پا می کردند.
در مقابل برخی ریش خود را از ته می زدند، اسلام که روشش بر اساس استدلال و منطق است، این دو طریق را مطرود اعلام کرد و راه اعتدال و میانه روی را بر اساس آیه 143 سوره بقره که می فرماید:
«کذلک جعلناکم امه وسطا »و روایات متعدد برگزید و اکنون به نمونه هایی از آن در تاریخ توجه فرمائید.
یکی از مسائل مهمی که امروزه در عرصه فقه اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است، سؤال از حرکتهای نامتعارف در عزاداری حضرت سید الشهداء (ع) است.
باور بسیاری بر آن است که هر عملی که به قصد عزاداری صورت گیرد، شرعیت لازم را دارد و عزاداری امام حسین (ع) از همه حرمتها استثناء می باشد. از این رو، طبق این باور قمه زنی و برخی اعمال نامتعارف مانند لطمه زدن به صورت فی حد نفسه و ماورای شرایط موجود جامعه حلال است. به عبارتی حکم اولیه آن حلیت است و اگر برخی از مراجع آن را تحریم کرده اند، صرفا به جهت شرایط خاص سیاسی دنیای اسلام است.